تاريخچه عطر
استفاده از مواد معطر به منظورهاي مختلف به هزاران سال قبل بازمي گردد. واژه Perfume از ريشه لاتين per fume به معني حاصل از دود گرفته شده كه يكي از قديمي ترين موارد مصرف مواد معطر يا همان سوزاندن عود و ساير گياهان در مراسم مذهبي را تداعي مي كند.
مصريان باستان به استفاده از عطريات متنوع شهرت داشتند. در دنياي قديم، مواد معطر در اشكال مختلف به كار برده مي شدند. صمغ هاي معطر گرفته شده از درختاني نظير كندر و مر، بسيار محبوبيت داشتند. با خوابانيدن گياهاني نظير گل سرخ، حنا، ليلي و نعناع در روغن، عصاره روغني آنها را تهيه مي كردند و بر روي پوست بدن مي ماليدند. عصاره هاي روغني و رزين ها به عنوان خوشبوكننده در مراسم تدفين نيز استفاده مي شدند.
تجارت عطرهاي پرشده در ظروف زيبا و گرانقيمت نيز به دوران باستان بازمي گردد. مصري ها، يوناني ها و رومي ها، از موادي نظير مرمر سفيد، عقيق و حباب هاي شيشه اي ظريف، براي اين منظور استفاده مي كردند.
هنگامي كه مسيرهاي تجاري عطر از ناحيه مديترانه به سمت هند و چين گسترش يافت، مواد جديدي نظير چوب صندل، ميخك و دارچين نيز به اين عرصه راه يافتند. تا قرون وسطي، تجارت ادويه از خاور دور براي اروپاي غربي بسيار حائز اهميت بود. اين ادويه ها در عطريات، داروها و همچنين غذاها به كار مي رفتند. تركيب گوي هاي رزيني، پودر ادويه جات، روغن ها و آب هاي معطر، شكل رايج عطريات آن زمان بودند كه گاهي در اشكال گردنبند و دستبند و گاهي در شكل انفيه دان مورد استفاده قرار مي گرفتند. همچنين براي دفع اجرام و امراض نيز كاربرد داشتند.
پيشرفت علم تقطير در ميان اعراب در قرون هفتم و هشتم، توليد روغن هاي فرار گياهي و آب هاي معطر (عرقيات) نظير گلاب را امكان پذير ساخت. اين فراورده ها به منظورهاي مختلف و براي معطرسازي اتاق ها، پارچه ها، لوازم آرايشي و... بكار مي رفتند.
از ابتداي قرن هفدهم، توليدكنندگان از فرمول هاي اختصاصي استفاده ?ردند و عطريات با اسامي تجاري به بازار عرضه شدند ?ه اولين آنها Bouquet a la Marechal نام گرفت و در سال 1675 به بازار آمد. مشهورترين ادو?لن آن دوران، 1710 بوده است.
:در ميمند از روزگاران قديم همراه با عرقيات عطر هم گرفته مي شده كه برخي از آنها عبارتند از